میزان

صبا به تهنیت پیر می فروش آمد                     که موسم طرب و عیش و ناز و نوش آمد

هوا مسیح نفس گشت و باد نافه گشای             درخت سبز شد و مرغ در خروش آمد

تنور لاله چنان بر فروخت باد بهار                  که غنچه غرق عرق گشت و گل به جوش آمد

بگوش هوش نیوش از من و بعشرت کوش      که این سخن سحر از هاتفم بگوش آمد

زفکر تفرقه بازآی تا شوی مجموع                 بحکم آنکه چو شد اهرمن سروش آمد

ز مرغ صبح ندانم که سوسن آزاد                  چه گوش کرد که باده زبان خموش آمد

چه جای صحبت نامحرمست مجلس انس          سر پیاله بپوشان که خرقه پوش آمد

 

ز خانقاه بمیخانه می رود حافظ                      مگر ز مستی زهد ریا بهوش آمد